bedrijfsnieuws over De "onzichtbare moordenaar" van UV-harding: mechanismeanalyse en oplossing van zuurstofinhibitie

De "onzichtbare moordenaar" van UV-uitharding: mechanisme-analyse en oplossing van zuurstofremming

  Als een van de belangrijkste groene productietechnologieën in de 21e eeuw speelt ultraviolette uitharding (UV-uitharding) een sleutelrol in veel gebieden zoals printen, elektronica, auto's en medische behandelingen. Zuurstofremming is echter als een "onzichtbare moordenaar", die de prestaties en de uitbreiding van de toepassing van UV-uithardingstechnologie ernstig beperkt.

  De meest directe manifestatie van zuurstofremming is de "kleverigheid" van het coatingoppervlak: na UV-lichtbestraling is de binnenkant van de coating volledig uitgehard, maar het oppervlak blijft kleverig en het verwachte uithardingseffect kan niet worden bereikt. Dit "inconsistente" fenomeen beïnvloedt niet alleen de uiterlijke kwaliteit van het product, maar kan ook leiden tot daaropvolgende verwerkingsmoeilijkheden, degradatie van de productprestaties en zelfs het afkeuren van de hele partij producten.

  Vanuit het perspectief van productprestaties leidt zuurstofremming tot een groot aantal onstabiele oxidatiestructuren op het oppervlak, waardoor defecten zoals vergeling en speldenprikken ontstaan, die de levensduur en betrouwbaarheid van het product ernstig beïnvloeden. Vanwege zijn unieke triplet-grondtoestandstructuur is de reactiesnelheid van zuurstofmoleculen met vrije radicalen 4-5 ordes van grootte hoger dan die van normale polymerisatiereacties, wat de fundamentele reden is voor het zuurstofremmingsfenomeen.

  Studies hebben aangetoond dat door uitgebreide maatregelen zoals bescherming met een inerte atmosfeer, formule-optimalisatie en procesverbetering, zuurstofremming effectief kan worden onderdrukt en de UV-uithardingsefficiëntie en productkwaliteit aanzienlijk kunnen worden verbeterd.

1. Fysische barrière: drijvende wasmethode en coatingmethode.

2. Lichtintensiteit: Een eenvoudige manier om zuurstofremming te verminderen is door de lichtintensiteit te verhogen, waardoor de initiator een hogere concentratie vrije radicalen vormt, die zich snel zullen combineren met opgeloste zuurstof en de concentratie ervan zullen verminderen.

3. Lichtbron: Continue bestraling UV-flitstechnologie kan korte en hoogintensieve ultraviolette stralingspulsen produceren, waardoor extreem hoge concentraties vrije radicalen worden gegenereerd. Het vacuüm ultraviolette licht (zoals 172 en 222 nm) dat door de excimeerlamp wordt uitgezonden, kan alleen ultradunne coatings van 1-2 μm uitharden vanwege de lage transmissie van vacuüm ultraviolet licht; uitharding in deze band vereist geen foto-initiator, de overeenkomstige initiërende vrije radicalenconcentratie is zeer laag en er wordt aanzienlijke ozon geproduceerd wanneer de reactie in de lucht wordt uitgevoerd.